Friedrich Nietzsche’nin Okunası 5 Eseri

Friedrich Nietzsche, 1870’ler ve 1880’lerde yoğun bir şekilde yayın yapan bir Alman filozof ve kültür eleştirmeniydi. Geleneksel Avrupa ahlakı ve dininin yanı sıra moderniteyle bağlantılı geleneksel felsefi fikirler ve sosyal ve politik dindarlığa yönelik tavizsiz eleştirileriyle ünlüdür. Bu eleştirilerin çoğu, insanların kabul görmüş fikirlerine bulaşan yanlış bilinci açığa çıkaran psikolojik teşhislere dayanıyor; bu nedenle Friedrich Nietzsche Eserleri mutlaka okunmalıdır. İşte sizin için derlediğimiz Friedrich Nietzsche’nin Okunası 5 Eseri.

Friedrich Nietzsche Kimdir?

Friedrich Wilhelm Nietzsche, Almanya’nın Röcken bei Lützen kentinde 15 Ekim 1844’te bir papazın oğlu olarak dünyaya geldi. Parlak ama nispeten kısa kariyerinde birçok esere imza attı. Hayatının son on yılını delilikten mustarip bir şekilde geçirdi. Yakın arkadaşı Franz Overbeck sayesinde İsviçre ve Almanya’daki akıl hastanelerine yatırıldı sonrasında Weimar’daki kırmızı tuğlalı bir evde gözetim altında tutuldu. Bu evde kız kardeşi Elizabeth Forster-Nietzsche’nin Yahudi düşmanı ziyaretçileri ağırladığı ve onlara acılar içinde kıvranan Nietzsche’nin ölümünü izlettirdiğine dair bir rivayet vardır. Ayrıca,  The Nietzsche Encyclopedia‘ya göre, Nietzsche’nin uzun yıllar Nazi sempatizanı olarak bilinmesinin ardında kız kardeşinin Nietzsche’nin yazılarını sistematik olarak kendi düşüncelerine göre değiştirmesi yatmaktadır.

Friedrich Nietzsche, 25 Ağustos 1900 tarihinde hayata veda etti. Nietzsche’nin 20. yüzyıl felsefesi, teolojisi ve sanatı üzerine etkileri yadsınamaz. Bireysellik, ahlak ve varoluşun anlamı üzerine düşünceleri; Martin Heidegger, Jacques Derrida, Michel Foucault, Carl Jung, Sigmund Freud, Albert Camus, Jean-Paul Sartre, Thomas Mann, Hermann Hesse gibi birçok filozof, psikiyatrist ve yazarın gelişimine katkıda bulundu. Friedrich Nietzsche’nin Okunası 5 Eseri

Friedrich Nietzsche Eserleri

1. Böyle Buyurdu Zerdüşt

Son 150 yılın en ünlü felsefi kitaplarından biri sayılan Böyle Buyurdu Zerdüşt 1892’de yayınlandı. Friedrich Nietzsche’nin en derin felsefi eseri olarak tanımladığı, bilgeliğini harmanladığını ve bütün görüşlerinin tek bir çatı altında topladığını iddia ettiği bu kitap dünyaya bakış açınızı değiştirebilir!

”İflah olmazlara hekim olunmaz, bu yüzden geçip gitmelisiniz.”

2. Ahlakın Soykütüğü Üstüne

Ahlak değerlerini irdeleyen, sorgulama ve eleştiri şeklinde düzenlenmiş bu kitap Batı’nın değer sistemini ele alır ve bununla yüzleşmeye çalışır. Alman filozof “köle ahlakının” reddedilmesini önerir, özgürlük ve bilgiye ulaşmak için tüm bu engellerin üstesinden gelecek Übermensch’i (üst insan kavramını) destekler. Nietzsche’ye göre felsefe ne bir şeylere temel oluşturmak ne de egemen olana övgüler yağdırmak içindir, felsefesinin amacı eleştirmektir.

“Kim, tutup ‘Yeni Bir Cennet’ kurmaya kalksa, bu gücü ancak kendi cehenneminde bulur.”

3. Deccal

“Hristiyanlık, bugüne dek insanlığın başından geçen en büyük talihsizliktir.” Bu cümle, Deccal’in temel fikrini ve alaycı tonunu özetler. O, suçu Mesih’te bulmaz, onu destekler ancak onun temsilcilerini ve yıkıcı dini statükoyu eleştirmekten çekinmez.

“Kendi kendine saygı; kendi kendine sevgi; kendi kendisi karşısında koşulsuz bir özgürlük…”

4. Tragedyanın Doğuşu

Trajedinin Doğuşu, Nietzsche’nin yayınladığı ilk eseridir. Adının aksine trajedinin ortaya çıkışını ele alarak bunun tarihçesini inceleyen bir çalışmadan çok Sokrates’le birlikte gelişen bir anlayışa, yani sürü anlayışının somutlaşması olarak décadence (yozlaşma) olgusuna yönelen ve Nietzsche’nin daha sonraki metinlerinde ortaya çıkacak kimi önemli temaların temellerinin atıldığı eleştirel bir metindir.

“Köle ancak başkaldırdığında soyludur.”

5. Ecce Homo-Kişi Nasıl Kendisi Olur

Friedrich Nietzsche’in otobiyografisi sayılabilecek bu eserin ön sözünde yer alan şu kelimeler her şeyi anlatmaya değer:

“Bu yakında insanlığın karşısına, şimdiye dek ona yöneltilmiş en çetin istekle çıkacağımı göz önüne alarak, önce kim olduğumu söylemeyi gerekli buluyorum. Aslında bilinmeliydi bu: “Kimliğimi saklamış” değilim çünkü. Ama ödevimin büyüklüğü ile çağdaşlarımın küçüklüğü arasındaki oransızlık şuradan belli ki, beni işitmediler, görmediler bile. Ben kendime açtığım krediyle yaşıyorum; belki yaşadığım da bir ön yargı yalnızca?… Yaşamadığıma kendimi inandırmam için, yazları Ober-Engadin’e gelen aydınlardan bir tekiyle konuşmam yeter. Bu koşullar altında, alışkanlıklarımı, içgüdülerimin gururunu aslında ayaklandıran bir ödev düşüyor bana, şunu söylemek düşüyor: Dinleyin! Ben falancayım. Başkasıyla karıştırmayın beni her şeyden önce!” Friedrich Nietzsche’nin Okunası 5 Eseri