Fyodor Mihayloviç Dostoyevski Alıntılar

Ünlü yazarların sözlerini çeşitli nedenlerle okuyoruz. Yeni bir şeyler öğrenmek, kendimizi daha iyi hissetmek, ilham almak ve bazen de çocuksu bir meraktan. Ancak tüm bunların arkasında temel bir neden var; dünyaya bakış açımızı değiştirmek istiyoruz. dostoyevski alıntılar

“Kurgu, gerçeği söylediğimiz yalandır” Albert Camus d

Albert Camus’un yukarıdaki sözü dünyaya bakışınızı ve özellikle de kurgunun dünyadaki rolünü nasıl gördüğünüzü değiştirebilir. Bazılarınız kurgunun eğlenceden başka bir şey olmadığını düşünebilir. Ancak kurgu, gerçekleri en yalın haliyle yansıtır, çok derin (ve bazen rahatsız edici) olabilecek gerçekleri açık bir şekilde düşün tarlamızın önüne bırakıverir. Ve belki de Fyodor Mihayloviç Dostoyevski’den daha fazla gerçek temalara odaklanan bir romancı yoktur.

1821’de Moskova’da doğan Dostoyevski, çağdaşları Leo Tolstoy, Ivan Turgenev ve Alexander Pushkin gibi Rus edebiyatının Altın Çağı’nın en önemli romancılarından biri olarak kabul edilir. Dostoyevski’nin sözleri inanılmaz derecede derindir.

Eserlerinin psikolojik ve felsefi derinliğiyle bilinir, geniş bir ahlaki yelpazede yaşayan ve sosyal gelenekleri incelerken, bunlara meydan okurken çılgınca değişen pozisyonlar alan karakterlerle tanınır. Nihilist suçlulardan dindar keşişlere kadar, karmaşık şahsiyetleri zor sorular ve rahatsız edici gerçeklerle boğuşur.

Geleneksel Hıristiyan erdemleri, Dostoyevski için büyük önem taşıyordu. Bununla birlikte, bunların insanlığın varsayılan durumu olduğunu varsaymadı, başarıları manevi disiplininden kaynaklandı. Ahlaki olmak, özgürlüğü teslim etmek değil, özgürlükten hareket etmektir: başkaları uğruna acı çekmek, zevk ve rahatlığı feda etmek anlamına gelse bile ahlaki bir yol seçmek, seçebilmek. Bu şekilde yaşamak, kişinin dünyanın yozlaştırıcı güçlerinin üstesinden gelmesine, hayatın güzelliğini ve iyiliğini tam anlamıyla deneyimlemesine olanak sağlar.

Dostoyevski Alıntılar

“Acı ve üzüntü, vicdan ve derin bir yürek için her zaman zorunludur.”

“Ama insan anlamsız ve uyumsuz bir yaratıktır ve belki de satranç oyuncusu gibi, oyunun sonunu değil, sadece oyunun sürecini seviyor.”

“Aslında insanı en çok acıtan şey; hayal kırıklıkları değil. Yaşanması mümkünken, yaşayamadığı mutluluklardır.”

“Başarılı olmayı hedefleyen bir kimsenin başına gelecek zararları ve yıkımları da göze alması gerekir. Bu da sağlam bir kişiliğe sahip insanlarda bulunabilir ancak.”

“Bence insan, yakınlarını sevmek olanaksızlığıyla birlikte doğar. Akrabalar arasındaki sevgi bu bakımdan iğrençtir. Hak edilmemiştir çünkü. Sevgiyi hak etmek gerekir.”

“Bir insanın hayatının ikinci yarısı ilk yarıda kazanılan alışkanlıkların sürdürülmesinden ibarettir.”

“Cehennem, insanın yüreğinde sevginin bittiği yerdir.”

“Çabuk anlaşılma, anlaşılan şeyin basitliğine işarettir.”

“Duvarı yıkmaya gücüm yetmiyorsa kendimi parçalayacak değilim elbette. Ama önümde duvar var diye boyun eğmeyi de kabullenemem.”

“Hayatımızda en yüce, en güçlü ve faydalı dayanağımız, ana baba evinden kalma hatıralarımızdır.”

“Hayatta hep mutlu olursam, hayalini kuracak neyim kalır?”

“Her şeyin tam anlamıyla farkında olmak bir hastalıktır; hem de tümüyle gerçek bir hastalık.”

“İnsana lüzumlu olan tek şey, onu nereye sürükleyeceği belli olmayan hür iradedir.”

“İnsanlar mutsuz olmadıkça, başkalarının mutsuzluğunu asla anlayamazlar.”

“İnsanların çoğu, en iyi arkadaşını alçalmış görmekten mutlu olur. Genellikle arkadaşlıkların bu temele inşa edildiğini de söylemek abartı olmaz. Bütün düşünen insanlar, bu eski gerçeği bilir.”

“Kendi yolunda yanlış gitmek başkasının yolunda doğru gitmekten iyidir.”

“Kendine sor: Hayallerin şu an nerede? Kafanı salla ve yılların ne çabuk geçtiğini gör.”

“Mutlu olmanın iki yolu var: Ya isteklerinizi azaltacaksınız ya da imkanlarınızı zorlayacaksınız.”

“Rahatlıkla mutluluk olmaz. Mutluluk acıyla elde edilir. İnsanoğlu hayata mutlu olmak için gelmemiştir.”

“Yalan öyle nüfuz etmiş ki insanların diline ‘doğruyu söylemek gerekirse’ diye bir cümle kalıbı var.”

Tolstoy’dan Hayata ve İnsana Dair Düşündürücü Tespitler

Albert Camus Alıntılar